Orthognatische chirurgie voor klasse 2-beet of mandibulaire retrognathie
Wat is mandibulaire retrognathie en hoe wordt het behandeld?

Retrognathia, van het Latijnse retro, ‘achterwaarts’ en van het Grieks, gnathos, kaak, is een dentofaciale misvorming waarbij beide kaken niet goed met elkaar zijn uitgelijnd, waardoor een anteroposterieure discrepantie ontstaat tussen de kaak en de kaak: de eerste onderste molaar is posterieur (of meer naar de achterkant van de mond) dan de eerste bovenste molaar, waardoor het lijkt alsof iemand een ernstige overbeet heeft. Vaak is dit verschil in de ligging tussen de onder- en bovenkaak aan de voorkant niet merkbaar, maar wel goed zichtbaar in het profiel van de patiënt.

In tandheelkundige terminologie wordt mandibulaire retrognathie ook wel klasse II genoemd. Een skeletale klasse II-malocclusie kan het gevolg zijn van:

• Een prognatische of overontwikkelde bovenkaak
• Een retrognathische of onderontwikkelde kaak
• en / of de combinatie van beide.

Afhankelijk van de oorzaken van retrognathie, kan de behandeling orthodontische beugels, conventionele orthodontie en / of chirurgische ingrepen omvatten. Het is essentieel om de dominante causale factor te onderscheiden van skeletale Klasse II-malocclusie, aangezien het orthopedische / orthognatische chirurgische behandelplan dienovereenkomstig varieert. In milde gevallen is behandeling niet nodig.

OORZAKEN VAN MANDIBULAIRE RETROGNATIA OF KLASSE II
In de meeste gevallen worden klasse II-problemen genetisch overgeërfd en kunnen ze het gevolg zijn van onvoldoende groei van de onderkaak, overmatige groei van de bovenkaak of een combinatie van beide. Volgens sommige studies is de belangrijkste factor die bijdraagt ​​aan een malocclusie van het skelet van klasse II, mandibulair retrognathisme, gevolgd door maxillair prognathisme en met een klein percentage gevallen waarin beide factoren worden gecombineerd.

Een klasse II-malocclusie kan ook worden verergerd door omgevingsfactoren zoals vingerzuigen, allergieën, slechte ademhalingsfunctie, atypisch slikken of chronische mondademhaling. Er kunnen ook andere factoren zijn voor retrognathie, zoals een ingetrokken kin die geen voorwaartse projectie heeft; of het kan te wijten zijn aan een puur tandheelkundig probleem.

HOE TE VERTELLEN OF IK MANDIBULAIRE RETROGNATIA OF KLASSE II HEB
Wanneer er deze abnormale relatie is tussen de bovenkaak en de kaak, veroorzaakt de disharmonie tussen de twee structuren onderscheidende gelaatstrekken op het gezicht van de patiënt: het gezicht mist voorwaartse projectie in het onderste derde deel en de bovenste voortanden en de bovenkaak steken meer naar voren uit dan de ondertanden en kaak, dus er is een bol profiel uiterlijk, met een ingetrokken kin en onderlip.

Bovendien treft mandibulaire retrognathie patiënten niet alleen op esthetisch niveau: veel van de patiënten met dit soort misvormingen lijden aan slaapapneu, een pathologie die hun kwaliteit van leven zeer negatief beïnvloedt.

WAAROM MANDIBULAIRE RETROGNATIA OF KLASSE II
Retrognathia kan een moeilijke aandoening zijn om mee om te gaan. Fysiek kan het de kauw- en fonatoire vermogens van de patiënt beïnvloeden, terwijl bij sommige mensen met de aandoening ook hun zelfrespect of zelfvertrouwen wordt aangetast, aangezien de aandoening visueel opmerkelijk is.

Iemand met retrognathie kan ook een temporomandibulaire gewrichtsaandoening (TMJ) ontwikkelen, een aandoening die pijn en spierspasmen veroorzaakt.

Evenzo zijn er ook langetermijnredenen: naarmate iemand met retrognathisme ouder wordt, hebben hun tanden de neiging om niet goed uitgelijnd te zijn, te verdringen of zichzelf in ongebruikelijke posities te plaatsen.

Ten slotte hebben sommige mensen met deze aandoening moeite met ademhalen, vooral als ze slapen, omdat hun luchtwegen smaller zijn dan normaal, wat snurken of zelfs obstructieve slaapapneu kan veroorzaken, een syndroom dat iets meer van 25% van de bevolking treft, en zorgt ervoor dat een persoon meerdere keren per nacht stopt met ademen, vaak zonder te beseffen dat dit gebeurt. Deze toestand heeft niet alleen invloed op hun nachtrust, maar ook op hun dagelijkse activiteiten, aangezien ze zich vaak slaperig en vermoeid voelen. In extreme gevallen kan deze toestand zelfs tot de dood leiden.

De oplossing van mandibulaire retrognathie of klasse II, behalve het teruggeven van de kwaliteit van leven aan patiënten die functionele problemen oplossen zoals kauwproblemen of ernstigere pathologieën zoals slaapapneu, herstelt het esthetische evenwicht tussen bovenkaak en kaak.

BEHANDELINGEN VOOR MANDIBULAIRE RETROGNATIA OF KLASSE II
Hoewel mensen met milde retrognathie mogelijk geen behandeling nodig hebben, hebben mensen met ernstigere gevallen mogelijk een orthodontische behandeling en / of een operatie nodig.

Bij kinderen kan retrognathie worden behandeld met orthodontie. Een speciaal harnas kan er bijvoorbeeld voor zorgen dat de bovenkaak langzamer groeit waardoor de boven- en onderkaak meer gelijk zijn. Ondanks de uitstekende resultaten die kunnen worden verkregen met de huidige orthodontische methoden, kan geen enkele orthodontist of tandarts een kaak laten groeien en functionele apparaten veranderen het skeletpatroon niet in significante mate, wat de reden is waarom ernstige gevallen van retrognathie bij volwassenen en in bepaalde gevallen adolescenten met een laag groeipotentieel kunnen het beste operatief worden behandeld of door een combinatie van chirurgische en orthodontische methoden.

Dus de behandelingen die zijn geïndiceerd voor retrognathie zijn:

• Als het probleem puur tandheelkundig is, of als de patiënt tevreden is met zijn uiterlijk en alleen zijn occlusie wil corrigeren, is de oplossing een orthodontische behandeling.
• Voor die patiënten met een goede occlusie, maar een ingetrokken kin, wordt een genioplastiek of een kinoperatie aanbevolen.
• Als er sprake is van een skeletprobleem of slaapapneu, is de aangewezen behandeling een orthognatische ingreep, al dan niet vergezeld van een orthodontische behandeling, afhankelijk van het geval.

Bimaxillaire orthognatische chirurgie, waarbij de maxillofaciale chirurg operatief moet ingrijpen op het mandibulaire en maxillaire bot
Monomaxillaire orthognatische chirurgie, waarbij de maxillofaciale chirurg alleen op een van de twee skeletstructuren werkt.

Het is belangrijk op te merken dat na een orthognatische operatie van onderkaakbeweging de kaak van het individu enigszins kan terugkeren naar zijn oorspronkelijke positie. De gemiddelde tegenvaller in de wetenschappelijke literatuur is 2 millimeter. Maar zelfs bij een bepaalde terugval kan een operatie de toestand aanzienlijk corrigeren.

Iedereen die een behandeling voor retrognathie zoekt, moet voor meer informatie contact opnemen met een arts. Elk geval is uniek, dus de orthodontist of maxillofaciale chirurg moet de aandoening evalueren, diagnosticeren en behandelen volgens de behoeften van elk individu.